تجربه ی من

یک صندلی نزدیکتر به تو نشستن چند قدم بیشتر با تو راه رفتن خوشبختی کوچکترین لحظه‌های حضورِ توست سیدمحمد مرکبیان ...

در انتظارم.... در انتظار کلامی  از لبانت که  پروازم دهد بیا پرواز من ...

کاش می شد وطن را به دوش گرفت و پهنِ خیابانی کرد که تو در آن خانه داری .. سیدمحمد مرکبیان ...

من و تو بارها  زمان را  در کافه ها و خیابان ها فراموشکرده بودیم  و حالا زمان داشت  از ما انتقام می گرفت!     "گروس عبدالملکیان" ...

برهنه به بستر بی‌کسی مُردن،                                              تو از يادم نمی‌روی  خاموش به رساترين شيونِ آدمی،                                              تواز يادم نمی‌روی  گريبانی برای دريدنِ اين بغضِ بی‌قرار،                                              تو از يادم نمی‌روی  سفری ساده از تمامِ دوستتْ دارمِتنهايی،                                              تو از يادم نمی‌روی  سوزَنريزِ بی‌امانِ باران، بر پيچکو ارغوان،                                              تو از يادم نمی‌روی   تو ... تو با من چـــــــه کرده‌ای کهاز يادم نمی‌روی؟!    سید علی صالحی ...

سزد اگر هزار بار بیفتی از نشیب راه و باز رو نهی بدان فراز چه فکر می‌کنی ؟ جهان چو آبگینه‌ی شکسته‌ای‌ست که سرو راست هم در او شکسته می‌نمایدت ‎ .‎ چنان نشسته کوه در کمین دره‌های این غروب تنگ که راه، بسته می‌نمایدت زمان بی‌کرانه را ، تو با شمار گام عمرِ ما مسنج‏ به پای او دمی‌ست این درنگ درد و رنج به سان رود که در نشیب دره سر به سنگ می‌زند ، رونده باش ! امید هیچ معجزی ز مرده نیست ، زنده باش ! هوشنگ ابتهاج ...

این روزها زیاد می‌خوابم ... خیلی‌ زیاد   و تمام نیستی‌‌های تو در خواب‌هایمهست میشوند   تو به معنای واقعی‌ کلمه رویایمنی   رویای من !!!   نیکی‌ فیروزکوهی ...

می‌ترسم، مضطربم و با آن که می‌ترسم و مضطربم باز با تو تا آخرِ دنيا هستم می‌آيم کنار گفتگويی ساده تمام روياهايت را بيدار می‌کنم و آهسته زير لب می‌گويم برايت آب آورده‌ام، تشنه نيستی ؟ فردا به احتمال قوی باران خواهد آمد. تو پيش‌بينی کرده بودی که باد نمی‌آيد با اين همه ... ديروز پی صدایی ساده که گفته بود بيا، رفتم، تمام رازِ سفر فقط خواب يک ستاره بود ! خسته‌ام ری‌را! می‌آيی همسفرم شوی ؟ گفتگوی ميان راه بهتر از تماشای باران است توی راه از پوزش پروانه سخن می‌گویيم توی راه خواب‌هامان را برای بابونه‌های درّه‌ای دور تعريف می‌کنيم باران هم که بيايد هی خيس از خنده‌های دور از آدمی، می‌...

از همین حالا تا هروقت تو بگویی نمی نویسم و کلمات با آرایشی غلیظ تر خود را به دیگری عرضه می کنند تو اما  ننویسی ؛ آفرینش کارگاهش را تعطیل می کند و به قرص های صورتی رنگ افسردگی معتاد می شود بنویس بنویس تا بدانند لبت چه به صورتی می آید به چه صورتی می آید می رود رنگ ها را دیوانه کند بنویس بنویس تا بدانند گاهی اگر لقمه ای تعارفت می کنم یعنی خواستی جگرم را سرچنگالم گاز بگیر گاهی اگر از خواب می‌پرم و به تو خیره می‌شوم یعنی صبح به این زودی در حد مرگ دوستت دارم آرش شفاعی ...

هوایَ م داشت             رفته رفته                خراب تر می شد   و اشــــک،            در چَشمانَم                  بیشتر ُبیشتر   به گُمانم            شباهنگام                چیزی شبیه به تو                        درونم                             شروع به باریدن کرده بود...!       جمال ثریا / مترجم: سیامک تقیزاده ...